Ariseo fui acanta de mi pònnede a prànghede biende sas immagines de sos pastores, iscutos, inzuliaos. Babbos de famìllia trisinaos in terra ca fiant dimandende rispetu po su triballu issoro, po sa terra issoro. Ma aiu crètiu de bìede una cosa asinchi, mai.
Sinnale maru, in Casteddu.
Sa zente cheret s'anzoneddu arrostiu in dias de festa sena mancu nde connòschede orìgine e significau;
sa zente non connòschet prus sa terra;
sa zente no ischit prus de ibua benit.
Dia trista.
Non cherzo betare crupa a sos poliziotos ca sunt fùstighi mòviu dae àteras manos, ma creo chi una cosa siet mancada ariseo, comente medas àteras bortas: in cussu logu, in via Roma ("capitale" italiana muda e inùtile) ddi a funt òminis chi non si sunt abadiaos in cara, òminis chi non si sunt connotos che frades, sardos.
Dia de lutu.
Nessun commento:
Posta un commento